volume 9
januari 2007

Zenders, frequenties en nog veel meer

Bespreking van:

Michael Schmitz en Wolf Siebel, Sender und Frequenzen 2007. Das Jahrbuch für weltweiten Rundfunkempfang. Baden Baden: Verlag für Technik und Handwerk, 2006 (578 pagina's; ISBN 3088180-654-7)

door Hans Knot

Sender und Frequenzen, het vuistdikke handboek van Michael Schmitz en Wolf Siebel, staat bekend als de bijbel van de radiohobbyist. Aan het eind van elk jaar verschijnt er een nieuwe, bijgewerkte en actuele editie. En, zoals altijd, laat Hans Knot hier zijn licht weer schijnen over de nieuwe informatie die het boek biedt.

Een nieuwe editie voor een nieuw jaar. Al vele jaren lang vind ik medio december het boek Sender und Frequenzen in mijn postbus. En, ieder jaar zit ik me ook al een paar weken eerder te verheugen om te zien wat de veranderingen ten opzichte van het voorgaande jaar er zijn en vooral welke extra verhalen er dit jaar weer terug te vinden zijn in deze jaarlijkse publicatie van Michael Schmitz en Wolf Siebel. In het Duitse taalgebied is het is het enige naslagwerk in haar soort dat jaarlijks uitkomt en alle radio stations benoemt die, waar ook ter wereld, via de korte golf, middengolf, lange golf, via de satelliet maar ook via internet in Duitsland kunnen worden ontvangen.

De auteurs beogen om over ieder station, uit meer dan tweehonderd landen, informatie te verstrekken over zaken als de uitzendfrequenties, de uitzendtijd van de programma's in het Duits, het Engels en het Frans. Natuurlijk is er ook gedacht aan de bereikbaarheid van de stations voor de luisteraars en daarom worden ook de adressen verstrekt. Daarnaast bevat het boek de nodige adviezen onder welke condities de stations eventueel in Duitsland kunnen worden ontvangen. Het boek is ook voor lezers buiten Duitsland enorm interessant te noemen. Al vele jaren schrijf ik in mijn recensie dat ik Sender und Frequenzen een vriendelijker boek vind om uit de kast te pakken dan het World Radio and TV Handbook.

Goed geïnformeerd en betrouwbaar. Ook dit jaar zijn er in het handboek weer frequentielijsten toegevoegd. Dit keer van de frequenties tussen de 150 kHz en de 30 MHz, met daarbij ook 14 "landkaarten" met de posities van de verschillende grote zenderparken. Tal van andere onderwerpen verschijnen, in afzonderlijke hoofdstukken, voor de ogen van de lezers. Niet voor niets wordt het boek, met de gele rug, door mij telkens op de hoogste linkerplank van de kasten vol met boeken over radio en televisie geplaatst. Vele tientallen malen per jaar haal ik deze bijbel van de internationale radio namelijk met plezier uit de kast om weer eens actuele informatie na te slaan. Het lijkt een veel gebruikte "quote" maar zonder dit geweldige naslagwerk zou mijn toegang tot de internationale radio aanzienlijk beperkt zijn.

Ook dit jaar schenkt het handboek weer speciale aandacht aan de piratenzenders, de vrije radio stations en de vele clandestiene stations die ooit actief zijn geweest of dat nog zijn. Op de een of andere manier trekt het boek me telkens weer naar internet om bepaalde gegevens te checken. En, altijd weer sta ik verbaasd hoe ontzettend betrouwbaar en geloofwaardig de informatie is die Schmitz en Siebel verstrekken. Deze editie vormde voor mij bijvoorbeeld aanleiding om op internet informatie te zoeken over de recente ontwikkelingen inzake het door de familie Wadner in het Afrikaanse Gambia gerunde Radio Syd.

Jaren geleden heb ik de familie namelijk enig fotomateriaal geleverd, dat sindsdien terug te vinden is op de site van het station. Maar, volgens het boek van Schmitz en Siebel is het station al sinds 2002 niet meer "on air," omdat de zendmast in een zware storm naar beneden is gekomen. Dat bleek te kloppen. Maar, mede dankzij Sender und Frequenzen kwam ik vervolgens via de site in Gambia weer terecht op een andere site waar ik een oud stukje terugvond uit 1970 van het Pirate Radio News over Radio Syd. Een nostalgisch moment, want dat is juist het tijdschrift waar ikzelf ooit, een jaar eerder, mijn schrijvend leven begon. Het kan verkeren.

Een zeezender met een e-mail-adres. Er valt meer uit dit boek te leren. Veel mensen zullen bijvoorbeeld denken dat radiostations die uitzenden vanaf de internationale wateren, sinds 1990 van het toneel zijn verdwenen. In dit bestek melden de auteurs op pagina 125 van hun boek dat de Coalition Maritime Forces Radio (CMF Radio), ook wel bekend als Radio Mallamut, tegenwoordig programma's verzorgt vanaf een Amerikaans marineschip en wel in internationale wateren voor de kust van Bahrein in de Perzische Golf. Men maakt daarbij gebruik van de korte golf. Het programma bestaat uit regionale muziek en informatie gebracht in het Arabisch, Somalisch, Dari en Urdi, maar ook met Engelstalige aankondigingen. Er wordt zowel in SSB als USB uitgezonden en de frequenties die gebruikt worden zijn 6125, 6884, 9133, 9223 en de 15.500 kHz. Het mooie van de Engelstalige uitzendingen is dat men zich vooral richt tegen de piraterij op zee, hetgeen de Hoorn van Afrika een veelvoorkomend verschijnsel is. Het is tevens de eerste zeezender die gebruik maakt van een e-mail-adres.

Er valt uit het boek nog veel meer van dergelijke informatie te putten. Ik raad ik iedereen die in deze materie geïnteresseerd is, dan ook aan om deze nieuwe editie van Sender & Frequenzen niet uit de weg te gaan. Exclusief verzendkosten komt de prijs voor de 578 pagina's die het boek telt, uit op Euro 25,90. Het boek is te bestellen via de vth-bestelservice bij het "Verlag für Technik und Handwerk Gmbh" in Baden Baden — bestelnummer: 413 0700. Sneller en handiger, via de e-mail (service@vth.de), is bestellen mogelijk. Kijk overigens ook eens op de internetssite van deze uitgever (www.vth.de) naar de andere publicaties voor radiohobbyisten.